|
Gebruik
De Ginkgoboom heeft een symbolische
functie en wordt gebruikt als sierboom
en voor het hout. De zaden
en bladeren hebben ook een medicinale toepassing.
De Ginkgoboom is een fenomeen,
een voorwerp van verering, een heilige boom van het Oosten,  een
symbool van eenheid van tegenstellingen, door sommigen gezien als een symbool
van onveranderlijkheid, hoop, liefde, toverkracht, tijdloosheid en een
lang leven.
Kunstenaars zijn geïnspireerd door de
esthetische charme van de Ginkgo en zijn bladeren, bijvoorbeeld Goethe,
de Duitse filosoof en dichter, schreef er een gedicht over en tijdens de
|
 |
De Ginkgo wordt van oudsher geplant in China en Japan in tempeltuinen, bij kastelen en heilige plaatsen, waarschijnlijk om o.a. zijn voedzame zaden, geneeskrachtige kwaliteiten, bescherming tegen vuur en schoonheid. Oude Ginkgobomen worden in Japan als een god vereerd. Daar bindt men een shimenawa (rijstkoord) om de enorme boomstam, waarmee men ook boze geesten denkt te weren.
|
De chi chi van oude bomen zijn voorwerp van verering, zij worden
gezien als teken van vruchtbaarheid.
De Ginkgo’s schors schijnt een beschermende werking te bieden tegen
vuur en daarom plant men hem ook bij tempels aan. Bij de grote brand in
Tokio in 1923 overleefden veel Ginkgo’s terwijl andere bomen dood gingen.
In veel legenden in het Japans en Chinees komt de Ginkgo voor, in
Japan ook in haikugedichten.
logo
|
|
Familiewapens met een Ginkgoblad als motief bestaan
in Japan al sinds de Middeleeuwen. Er zijn meer dan 100 motieven.
Steden, prefecturen, universiteiten en scholen hebben vaak een logo gebaseerd op het Ginkgoblad. |
Meer informatie en foto's betreffende de Ginkgo en kunst: klik hier.
 |
De meeste Ginkgobomen
zijn toegepast als sierboom en zo komen ze over bijna de hele wereld voor.
Hij wordt toegepast als landschaps- en schaduwboom (oudere boom) en past ook goed in de tuin. Er zijn verschillende cultivars te koop, zodat er voor elke ruimte, plek en smaak wel een Ginkgo is te vinden (zie ook mijn Boompagina). Door zijn natuurlijke weerstand tegen ziekten, insectplagen, luchtvervuiling, vuur en zelfs radioactieve straling wordt de Ginkgo toegepast als straatboom in stedelijke omgevingen. Hij staat ook in parken, langs boulevards etc. vanwege zijn unieke vorm en goudgele bladkleur in de herfst. Veelal plant men de manlijke bomen in steden aan omdat de vrouwelijke boom zaden produceert die een sterke geur verspreiden (valt wel mee) als ze op de grond liggen en wegrotten, hoewel er gelukkig ook uitzonderingen zijn (zie mijn Where-page). Op geschikte plaatsen kunnen de vrouwelijke bomen echter heel goed worden geplant! |
 |
Het lichtgekleurde hout van de
Ginkgo heeft een geringe economische waarde, het is licht, glad, buigzaam
en heeft een zijdeachtige glans. Reeds lang gebruikt men het o.a. voor
sculpturen, theebladen en benodigdheden voor de Japanse theeceremonie,
voor Buddhistische altaren, schaakborden etc.
Ook maakt men er insectwerende kastjes e.d. van en voorwerpen met lakwerk. Lees meer over het hout op mijn Boom-pagina. Klik op foto voor vergroting en meer foto's van het hout. |
In een gedicht uit de 11e eeuw schreef de Chinees Onhang Xiu dat
“de noten worden beschouwd als parels die men geeft aan een dierbare gast”.
De zaden geeft men nog steeds en worden geroosterd en gegeten bij huwelijken
en andere feesten als delicatesse. Ze worden gebruikt als spijsverteringsbevorderend
middel, om een kater te bestrijden en van ziekten te herstellen.
De zaden bevatten o.a. ginkgolic acids en
ginnol 
(die
bepaalde bacteriën en schimmelziekten bestrijden). Al duizenden jaren
beschouwt men ze in de Chinese traditionele geneeskunst als middel voor
het hart, de longen, astma, bronchitis, hoesten, blaas-en nierproblemen,
spijsvertering, herstellend vermogen van gehoorverlies en andere kwalen.
De smaak is zoet, zoiets als tussen zoete
kastanjes en aardappelen als ze gebakken zijn.
Verse zaden (ook ingeblikt) zijn te koop in
Japan en China op markten (in Nederland/België in blik in Aziatische
winkels e.d.) onder de naam Pa Kewo, Pakgor, ginnan, silver almonds, weisse
Nusse of white nuts etc. en zijn eetbaar als ze zijn gebakken, gekookt
of geroosterd. Ze bevatten heel weinig vet.
De buitenkant
(zaadhuid) van de zaden bevat een olie en
ook een kleine hoeveelheid urushiol die een contactallergie
kan vooroorzaken bij daarvoor gevoelige mensen. Draag uit voorzorg latex
handschoenen als je ze gaat oprapen. Ze kunnen gekraakt worden en als geroosterde
borrelnootjes gegeten of verwerkt in pappen, soepen, groentegerechten,
met rijst, tofu etc.
Het eetbare zaad
(dus de kern) kan
(vooral bij kinderen met vitamine B6-gebrek)
als ze vaak worden gegeten of in grote hoeveelheden (meer dan 5 zaden/dag)
voedselvergiftigingsverschijnselen
geven
door MPN ( 4-methoxypyridoxine).
De bladeren gebruiken de Chinezen en Japanners al sinds oudsher als kruidenmedicijn en worden nog steeds gebruikt in medicinale thee voor de bloedcirculatie en tegen bijv. astma, bronchitis, gehoorverlies, hoesten, geheugenverlies, huidziekten, angst etc.
In de Westerse wereld werden de bladeren
eind jaren 50 onderwerp van studie. De Duitse dr. Willmar Schwabe produceerde
in 1965 uit de bestanddelen van de bladeren een extract onder de naam Tebonin.
Later gingen ook andere bedrijven het extract ontwikkelen.
Er zijn inmiddels honderden wetenschappelijke studies en onderzoeken
verricht naar de chemie, farmacologie en klinische toepassing van de bladeren,
meestal door Europese onderzoekers, maar nu ook in de USA. Het wordt in
een speciale vorm (ginkgolide B) toegepast bij bijvoorbeeld het voorkomen
van afstoting van getransplanteerde organen, astma en toxische shock.
| Plantages
De grootste Ginkgo plantage (met een Duits/Franse
eigenaar) bevindt zich in Sumter, Zuid Caroline (USA) waar miljoenen bomen
ongeveer 1 meter uit elkaar geplant zijn.
Het plukken van de bladeren begint half juli
als ze nog groen zijn.
Het oogsten geschiedt met speciale katoenplukmachines.
Een kleinere plantage bevindt zich bij Bordeaux in Frankrijk. In China (in Jiangsu en Shandong) is deze ontwikkeling pas sinds 1990 op gang gekomen.
|
De Ginkgo
wordt intensief gekweekt om te voldoen aan de toenemende vraag naar het
bladextract. De bladeren oogst men in Zuid-Korea, Japan, Frankrijk en de
USA, worden gedroogd, tot balen geperst en vervoerd naar fabrikanten in
Europa voor de productie van het extract.
Het wordt in Duitsland op recept voorgeschreven
en vergoed door ziektekostenverzekeringen; ruim 5 miljoen recepten worden
jaarlijks uitgeschreven. In Frankrijk wordt het ook voorgeschreven
en in Nederland is het op recept verkrijgbaar tegen vaatvernauwing bij
zgn. ‘etalagebenen’ (claudicatio).
Het extract bevat flavonoïde
glycosides, en terpenen die ginkgolides bevatten. Flavonoïden komen
voor in groenten en fruit en fungeren als antioxidanten. De ginkgolides
voorkomen o.a. klontering van het bloed.
|
Uit onderzoek en de monografiën van de Duitse overheidscommissie
E en de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) blijkt dat er drie
belangrijke basiseffecten zijn van een goed extract op het menselijk
lichaam: het verbetert de bloedcirculatie (ook in
de kleinste bloedvaten) in de meeste weefsels en organen, het beschermt
tegen schade door vrije radicalen -antioxidant- en voorkomt
bloedklontering die oorzaak kunnen zijn van een aantal hart-en vaatziekten,
ademhalingsproblemen en storingen verband houdend met het centraal zenuwstelsel
(het heeft ook een neuroprotectieve werking). Hierdoor kan het ook helpen
tegen geheugenverlies (vroeg stadium dementie/Alzheimer), concentratieproblemen,
depressie, duizeligheid (vertigo), tinnitus (door vaatafwijking), hoofdpijn,
etalagebenen
(claudicatio), Raynaud's syndroom,
ziekte van Crocq, post flebitis (aderontsteking), oogaandoeningen, hoogteziekte,
erectiestoornis (door bepaalde anti-depressiva) etc.
Het is in het bijzonder geschikt voor mensen van middelbare leeftijd
en ouder.
Om alle claims hier te bespreken is onmogelijk en ook niet mijn
bedoeling en bovendien kan ik het effect van Ginkgo op ieder individu niet
beoordelen. Voor details en mogelijke bijwerkingen verwijs ik naar mijn
Links-pagina,
het gebruik van zoekmachines etc.
Gedroogde bladeren kunnen gebruikt worden om thee van te maken of verpulverd om zelf capsules te vullen. Of deze samenstelling even effectief is als de geconcentreerde vorm is niet bekend.
Het Ginkgoblad past men ook toe als pleister, in de cosmetica (huid), voor shampoo etc. Tevens is het een insecticide en wordt gebruikt als mest.
De bladeren kunnen gedroogd worden om artistieke ontwerpen mee te
maken.
Het is ook een ideale boekenlegger!
In Japan gebruikt men ze reeds lang als boekenlegger om hun vorm en kleur
en het vermogen zilvervisjes en boekenluisjes te weren door de insectwerende
eigenschappen van het blad.
Meer informatie en foto's over het gebruik op mijn Engelstalige Usage-page.
| ... |
 |
© Cor Kwant 
Copyright informatie
Samenvatting van The Ginkgo Pages (Engelse versie).
